Overprikkeling is een term die we allemaal wel kennen
Als je iets spannends meemaakt, een drukke bijeenkomst hebt, of je denkt dat er veel van je verwacht wordt, dan kun je het gevoel hebben overprikkeld te raken.
Je lontje wordt korter, alles komt heftiger binnen en je hoofd zit vol.
Kinderen kunnen hier ook goed last van hebben met zelfs buikpijn of koorts als gevolg.
Maar wat is onderprikkeling dan?
Onderprikkeling is vooral de uitdaging die je aan dingen beleeft. Kun je voldoende je ei kwijt in hetgeen je door de dag aan het doen bent?
Als dat niet zo is, dan kan het zijn dat je je gaat vervelen of zelfs neerslachtig wordt.
Vooral kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong kunnen dit ervaren, doordat ze niet genoeg uitgedaagd worden op de gebieden waar ze meer in hun mars hebben.
En dan kunnen overprikkeling en onderprikkeling tegelijk opspelen
Op dit moment is het beste voorbeeld dat ik hierbij kan geven mijn eigen thuissituatie.
Er zijn zorgen over de gezondheid van een naaste, best wel grote zorgen.
Ik bemerk zelf dat ik overprikkeld raak door kleine dingen:
- Het huishouden dat niet zo loopt als ik graag zou willen,
- Accepteren dat ik geen controle heb over de situatie,
- Nergens zin in hebben en daar tegelijkertijd van balen.
Door alles wat hierboven genoemd staat, ga ik alles aan het overdenken. Als ik eenmaal begin te denken, maak ik het mezelf alleen maar moeilijker omdat ik het niet op kan lossen.
Afleiding zoeken biedt uitkomst
Binnenkort ga ik een cursus volgen, waar we dankzij COVID’19 een mondkapje voor mee moeten brengen. Deze mag zelfgemaakt zijn.
Nu ben ik redelijk handig met een naaimachine, dus ben ik aan de slag gegaan om ze zelf te maken. Wetende dat ik het patroon snapte, heb ik er zelf eentje ontworpen met mijn logo erop. De middennaad loopt rond, om ruimte te maken voor de neus. Ik kan mijn logo dus nooit met 1 stukje stof op het mondkapje krijgen, daar krijg je een hele gekke kikker van.
Dat werd mijn uitdaging van vanmiddag. Ik heb eerst het mondkapje gemaakt en daarna het stuk stof met de kikker er overheen gezet. Het was een flinke klus, maar ik ben trots op het eindresultaat.
Zo heb ik mezelf de kans gegeven om even uit al die emoties te ontsnappen en ik voel me nu een stuk rustiger.
Maar emoties moeten er toch ook uit?
Jazeker, dat is heel belangrijk zelfs.
Alleen soms overheersen alle prikkels, alle emoties je gemoedstoestand en kun je moeilijk weer opladen.
Dan is er niets mis mee om even een paar uurtjes te ontsnappen uit die modus.
Wanneer je de juiste activiteit vindt voor jezelf of voor je kind, dan ontstaat rust en kun je zelfs weer even bijtanken.
Positieve energie werkt keihard mee om je energiepeil weer op orde te krijgen.
Elke avond ga ik rustig zitten en maak ik tijd om te voelen in mijn lichaam wat aandacht nodig heeft. Echt mediteren is het niet. Wel even oprecht tijd voor mijzelf, mijn ademhaling en alles wat aandacht nodig heeft.
Ik hoor graag van je terug of dit herkenbaar is en hoe jij dit voor jezelf of voor je kind oplost. Een reactie op deze blog is zeer welkom.